Mieke schreef: Herinneringen aan 16 jaar dansen
Open avond
In november 1985 gingen Hans en ik naar de open avond van volksdansgroep ‘De Gelderse Blom’. We gingen naar het ‘kippenhok’ aan de Grote Molenstraat. Een oud houten gebouwtje op de hoek Kostverloren-Grote Molenstraat. Dansen is niet om te kijken, maar om mee te doen. Ondanks het feit dat we één van de jongsten waren en er verder geen mannen dansten, beviel het ons goed.
Gemeente
Binnen een jaar werd ik bestuurslid van de groep. Naast de volwassengroep, waren er ook kindergroepen in Elst en Lent. Dus heel wat te regelen in het bestuur. De groep had destijds moeite om alles rond te krijgen op financieel gebied. Hiervoor heeft Astrid jaren prima werk verzet, later overgenomen door José. De eerste jaren dat wij bij de groep waren werd er nog oud papier verzameld, rommelmarktje gehouden, deelgenomen aan Anjerloterij en daarnaast probeerden wij subsidie van de gemeente te krijgen. Dat laatste viel niet altijd mee. Samen met Astrid ging ik naar een gemeenteraadsvergadering van ‘welzijn, cultuur en sport’. De ene keer deelde ze ons in onder sport, dan weer onder cultuur. We gingen ’s avonds naar de bewuste vergadering om zeker te blijven van de subsidie. Die wilde ze nl. stopzetten, omdat we niet genoeg leden zouden hebben. Geduldig wachtten wij en hoorden allerlei problemen aan op het gebied van bibliotheek, gezondheid, etc. Het liep al tegen half twaalf toen de voorzitter rondkeek en de vergadering wilde gaan sluiten, waarop Astrid luid en duidelijk haar stem verhief dat wij hier niet voor niets de hele avond hebben zitten wachten. Alle ‘ingedommelde’ raadsleden schrokken hiervan wakker en iedereen zat recht overeind! Argumenten dat wij als groep altijd klaar staan als er een optreden verzorgd kon worden, deelgenomen hebben aan uitwisseling met partnerstad Zülpich (en voor het grootste gedeelte zelf bekostigd) waren enkele argumenten. De subsidie werd niet stopgezet.
Kleding
Wat me van de eerste jaren bij blijft is het gesjouw met de houten boxen en apparatuur. Met de jaren zag je de apparatuur kleiner worden.
Na een tijdje ook kleding gemaakt, want wij waren de enigen die geen kleding hadden. Een strokenrok, witte blouse en omslagdoek werden gemaakt en voor Hans een zwarte broek, witte blouse en rode sjerp.
Later werd de kleding uitgebreid met Israëlische kostuums en Amerikaanse kleding.
Ik vond het heel leuk om samen de Israëlische kleding te maken. Dat gebeurde bij Jetty thuis. Ieder deed dat wat hij kon en door de samenwerking ontstonden er mooie kostuums. Toen hadden wij ook een Amerikaanse serie dansen, maar geen kostuums. Besloten werd om een geruite blouse met spijkerbroek of spijkerrok te dragen. In Arnhem was er een aanbieding van geruite blouses: ƒ 12,00 per blouse. Alleen mocht je per klant maar 2 blouses kopen. Samen met 6 collega’s ging ik ’s middags de stad in onder grote hilariteit werden de blouses gekocht. De mannelijke collega’s vonden het maar niks die dikke geruite blouses.
Optredens
Er is heel wat gedanst in bejaardentehuizen, verpleeghuizen, tijdens braderieën, in Zülpich, in vakantiehuis van het Nederlandse Rode Kruis in Rheden, op de boot van het Rode Kruis ‘Henri Dunant’, bij de Winckelsteegh, in een gezinsvervangend tehuis in Dieren. Meestal met heel veel plezier, maar soms waren er achteraf gezien te veel optredens, of dansten we voor een Zwitserse serie dansen een hele avond de meiboom. Een hele leuke dans met linten vlechten, maar te veel van het goede voor een hele avond. Het optreden bij de Winckelsteegh maakte wel indruk. Daar wonen mensen met een geestelijke en lichamelijk handicap. Volgens familieleden en begeleiders genoten de bewoners volop, maar dat vond ik moeilijk te zien voor mij als leek. Een anekdote verbonden aan het optreden aan de Winckelsteegh is dat wij toen lid zijn geworden van de ANWB. Hans was alle apparatuur achterin de auto aan het laden, had zijn handen vol en legde de autosleutels achterin de kofferbak. Alles erin, klep kan dicht! Nu naar huis. De sleutels lagen achter in en alle deuren zaten nog op slot. Het lukte niet met inbrekerspogingen de auto te openen. Toen de ANWB gebeld en het lukte de ANWB-man wel. Maar voordat we geholpen wilden worden, moesten we ons wel opgeven als lid van de wegenwacht.
Feesten
Nu wordt het 25-jarig bestaan gevierd. De andere lustra zijn niet vergeten. Het 10-jarig jubileum werd in “Fikkes Dries” in Driel gevierd. Een avond op pad met reisleidster Ria langs verschillende landen met diverse opdrachten. Voor het 12½-jarig jubileum werden alle oud-leden uitgenodigd. Dat was samen met Ria een heel gepuzzel om alle oud-leden te ontcijferen en hun adres te achterhalen en aan te passen.
Tijdens het 20-jarig jubileum was de groep inmiddels van naam veranderd naar IdÉ en hebben we gezellig in het Wapen gedanst.
De mensen van het Wapen waren niet altijd gediend van onze aanwezigheid. Voor één van de eerdere lustra ging Astrid informeren of er een geschikte locatie beschikbaar was. Bij het Wapen kreeg zij toen te horen dat wij de WC’s zelf schoon moesten maken! Als we nu een stelletje pubers waren, maar alleen maar volwassenen. Daar gingen we toen dus niet naar toe.
Aan de kindergroepen werd tijdens het 10-jarig bestaan ook aandacht besteed. Voor hen werd ook Sinterklaas gevierd. Sinterklaas en Piet Hans waren dan van de partij. Heel leuk om met de kinderen te dansen al was dat voor mij maar 1x per jaar.
Enthousiasme
Jaren heeft Hans als enige man gedanst, af en toe met versterking. Dat werd anders toen Leo kwam als nieuwe dansleiding. Door Leo’s enthousiasme voor dansen, dansnamen te onthouden en de verhalen over Doe Dans werden enkele leden van IdÉ zo enthousiast om samen met leden van Leanka naar Doe Dans te gaan. De weekenden
Ook de jaarlijkse bezoeken aan de schouwburg als het Internationaal Danstheater optreedt, zijn heel gezellig om met een stel naar toe te gaan en dan te genieten van de prachtige voorstelling.
Met de komst van Leo werden ook de contacten met andere dansgroepen gelegd. Samen met Leanka dansen was nieuw voor de groep. Zelf ben ik nog niet in Oosterbeek geweest. Het nieuwjaarsbal wordt nu ook trouw door een aantal leden bezocht.
Ik hoop dat we met zijn allen nog lang met veel plezier en enthousiasme blijven dansen. Op de braderie zei een voorbijganger dat we een jonge groep waren. Ik hoop dat we ondanks het ouder worden het enthousiasme blijven uitstralen en er jong uit blijven zien!
————————————————————————————————————————————————————————–
Jetty schreef: Volksdansen en gezelligheid!
Natuurlijk zijn onze wekelijkse dansavonden vooral gezellig. Volksdansen is goed voor lijf en leden, zeker nu we niet meer zo piep zijn, maar nog beter voor de geest.
Het is steeds weer een gezellig ontmoeten. Ik kijk er dan ook elke week naar uit. Ook buiten onze wekelijkse dansavond, met aansluitend cafébezoek, beleven we nogal eens gezelligheid aan het volksdansen. Behalve de vele optredens die we verzorgden bij bejaarden en zieken (Rode Kruis), op Koninginnedag, braderie, cultuurmarkt en in een feesttent in Groessen hebben we ook al vele bals meegemaakt. Eindbals, al dan niet in samenwerking met Leanka uit Huissen. Je weet wel: “Leanka-IdÉ, entertainment BV”. Nieuwjaarsbals in Arnhem, Jubileumbals. Altijd goed voor heel veel gezelligheid. Neem ook de jaarlijkse DoeDans- / Zomerfestivals in Vierhouten. Gezelligheid troef en wie dat nog niet aan den lijve heeft ondervonden……. in juni 2002 is er weer een Zomerfestival!
We gaan ook bijna jaarlijks naar een schouwburgvoorstelling van het Internationaal Danstheater (ID, ja bijna dezelfde naam maar niet helemaal hetzelfde niveau). Deze uitstapjes zijn ook altijd heel gezellig en inspirerend. Ook mogen wij van IdÉ nogal eens meedelen in de gezelligheid van feesten bij Leo en Ank. Zo waren ze 25 jaar getrouwd en werd er een heel gezellig feest gegeven. Wij (toen nog de Gelderse Blom) zongen en dansten op de wijs van ……. “En over, zij en achter, de Blommen bij elkaar”. Ook toen Leo 50 jaar werd mochten we van de partij zijn. Hartstikke gezellig op die zolder in Huissen. Wij zongen toen de 50-minners tegen de 50-plussers o.a.:
Blijf maar dansen want dat houdt je jaren op de been
Dat weet toch iedereen!!
In mei 1998 waren we er bij in Huissen. Leanka 20 jaar. Het werd een heel gezellig feest en op de wijs van Od Yishamah zongen en dansten we:
Zelfde leiding, al zeven jaren
bindt ons samen, het is maar een IdÉ
Naar de Schouwburg en ook naar Doe Dans
Demonstraties, dat doen we met z’n twee.
20 jaar Leanka, dat is een hele tijd
20 jaar Leanka, volop gezelligheid
Toen Sylvia 50 werd mochten we ook allemaal komen en ook dat was enorm gezellig. Ook daar hebben we ons weer muzikaal laten inspireren. Op de wijs van Lord of the Dance zongen wij: Dans, dans met Sylvia in een rij
zij is “the queen of the dance” vinden wij
leerde ons Iers en dat was een hele toer
maar ze kreeg toch heus wel onze voetjes van de vloer.
Zoals je ziet, het is een heel gezellige boel dat Volksdansen en ik hoop dat we er nog lang mee doorgaan. Als het moet in de vorm van MBVO, maar dansen willen we, al is het alleen maar voor de GEZELLIGHEID.
————————————————————————————————————————————————————————
NAMEN, NAMEN, NAMEN.
Wat is dat toch met mijn geheugen
dat ik die namen steeds vergeet
vraagt onze Leo om verzoekjes
moet ik weer zeggen dat ik niets weet.
Soms weet ik nog wel eens een pasje
van over, zij en achter, op
maar welke naam daar dan weer bij hoort
het schiet me echt niet in de kop.
De melodie blijft wel vaak hangen
die komt vanzelf weer bovendrijven
maar de namen van zovele dansen
die willen bij mij maar niet beklijven.
Het land van herkomst van die dansen
Is meestal toch niet zo’n probleem
maar de namen van die mooie dansen
heel vaak weet ik er echt geen een.
Het is natuurlijk ook een kwestie
van niet denken maar wel doen
maar die mooie namen van die dansen…..
ik voel me soms bijna een oen.
Gelukkig gaan mijn voeten dansen
als ik de muziek maar even hoor
en met het voorbeeld van de leraar
dans ik nog wel een tijdje door.
Jetty
—————————————————————————————————————————————————————-
